Eşcinseller Kendi Kendilerini Temsil Edebilirler

Arkamızda uzun bir çalışma sonrası doğan güzel bir Pride bıraktık. Torino bir ilki gerçekleştirerek bu sene “Haklarımız bizim onurumuz” başlıklı bir Pride'a tanıklık etti. Kadın kollektifleri, devlet kurumlarının laikliğini savunan gruplar, göçmen kollektifleri ve lgbttq dernekleri birleşip bu güzel günü yarattı. İşte bu lgbttq hakları savunucuları ve Pride hazırlık komitesi üyelerinden Maurice derneği üzerine Maurizio Nicolazzo ile söyleştim.

Maurizio 2004 yılında kendisinin dediği gibi “diğer gayleri de tanıma ihtiyacı” sebebiyle Torino'daki lgbbtq aktivitelerine katılmaya başlıyor. O film gösterimi benim bu kitap tanıtımı senin derken bir gün Maurice'e üye oluyor ve şu anda ise derneğin genel sekreterliğini yürütüyor. Eski başkan Meksika'da öğretmenliğe devam ede dursun yeni başkanın seçimi sırasında Maurice'in eli kolu herşeyi Maurizio.

1985 yılında Torino'da İtalya'nın ilk gay derneklerinden biri doğdu. 1970 ve 80'lerde İtalya'nın bir çok yerinde günlük hayatı ve ülkenin geleceğini değiştirmek ve geliştirmek amacıyla doğan devrimci hareketlerin arasında eşcinsel haklarını savunan bireyler ve gruplar da vardı. İlk başlarda devrimci sosyalist eşcinsel mücadelesi olarak adlandırılan bu hareket 80'lerin ilk yarısında dernekleşme yoluna doğru ilerledi. Bu eğilimi izleyen gruplar arasında COSR(Devrimci Sosyalist Eşcinsel Kollektifi - DSEK) da vardı. COSR öncülüğünde bir çok hareket ve bireyi 1985 yılında Maurice(henüz bu ada sahip değildi) ortak çatı altına aldı.

Torino kenti o yıllarda aslında bir çok eşcinsel hakları savunucusu birey ve grubun doğduğu ve geliştiği bir kent oldu. Bunların arasında kurucularından olan ve bu sene hayata gözlerini yuman Enzo Francone'nin de bulunduğu FUORI hareketi de bulunuyordu. COSR meclis dışı ve açık bir deyişle devrimci sosyalist mücadeleyi yol edinirken FUORI ise o senelerde doğan ve her türlü özgürlük(kürtaj, boşanma, cannabis vs.) yanlısı mücadelesi ile tanınan Radikal Parti'nin omurgasında olan bir hareketti.

1980'lerin ilk yarısında dernekleşen eşcinsel hakları mücadelesi ulusal bazda önceden doğan ve Kilise'nin iş ve okul sonrası eğlence ve spor merkezlerine alternatif olan ARCI derneğine üye oluyor ve zamanla ArciGay'in doğmasını sağlıyordu. ARCI'nin PCI(İtalyan Komunist Partisi - IKP) ve onun yayın organları ile CGIL'e(İtalyan İşci Genel Konfederasyonu - İİGK) yakınlığı da bu dernekleşme sürecinde yapılan tercihin sebeplerindedi.

1987 yılına kadar kenine ait bir adı olmayan ve bir ArciGay derneği olarak yaşayan bu dernek 1970'de yayınlanan Edgar Morgan Foster'ın romanından derlenen ve 1987 yılında vizyona giren ve James Ivory'nin yönetmenliğini yaptığı Maurice filminden adını alıyor. Torino'nun bu tarihi derneğinin kendine has bir isim edinme arzusuna yetişen film Maurizio'nun dediği gibi; “eşcinsellik üzerine yapılan ve o ana kadar yapılmış 'zavallılar' tarzı filmlerin dışına çıkabilen bir çalışmaydı”.

1996 yılına kadar yerel ve ulusal bazda gerek kurumsal gerekse de bunu dışında siyaset üreten ve uygulayan Maurice ulusal bazdaki sorunlarından dolayı ArciGay'den ayrılmaya karar veriyor ve bağımsız bir dernek olarak hayatına devam ediyor. Halen Maurice'in genel sekreterliğini yürüten Maurizio sebepleri şöyle açıklıyor: “Öncelikle Maurice artık sadece bir gay derneği değildi.. Üyelerimiz arasında lezbiyenler de vardı ve Torino'daki tek ve İtalya'daki bu çeşit birkaç dernekten biriydik. O sıralar ArciLesbica da kuruldu ve Arci bizim gibi karışık derneklerden lezbiyen ve gaylere farklı dernek üyeliği kartı uygulamamızı istedi biz de bunu red ettik. Öte yandan Arci ulusal bazda farklı sendika ve siyasi partilerle olan ilişkisini eşcinselleri temsil eden bir yapı şekline dönüştürdü. Biz dernekleşmeden de önce siyasi hareket olarak kurumlarla ilişkide olmanın temel şart olduğunu savunmadık ve eşcinsellerin kendi kendilerini temsil edebileceği bir yaşamı savunduk başka bir sendika veya partinin bunu yapması veya yapmaya kalkışması bizi rahatsız etti. Son olarak da ulusal seviyedeki bir yönetime hesap vermek ve onunla ilişkide olarak ilerlemek bizden zaman ve enerji çalıyordu bu sebeple yerelde kalmayı ve ArciGay'den ayrılmayı kararlaştırdık.”

Bu ayrılık tercihi Maurice ardından bir çok derneğe sıçradı ve 90'ların sonunda Torino başta olmak üzere İtalya'nın bir çok yerinde gay ve lezbiyen karışık dernekleri bağımsız ve yerel harekette yoğunlaşmaya karar verdi. Şunu belirtmekte yarar var ki ArciGay'den ayrılmak Arci'den ayrılmak anlamına gelmiyor böylelikle bugün Maurice halen bir Arci derneği ancak ArciGay gibi bir alt başlığa bağlı değil.

Maurizio bu tercih ardından 90'ların sonuna doğru derneğe transların da üye olamaya başladığını belirtiyor. Bu sıralarda ulusal bazda doğan MIT(İtalyan Transeksüel Hareketi – ITH) Torino'da yapılanma sırasında Maurice ile beraber çalışıyor ve derneğin yapısını kullanıyordu. MIT'in yaptığı toplantılar, kurslar, eylemler ve sunduğu destek hizmetleri Maurice'e üye transların dernek içinde aynı sorumlulukları üstlenen bir grubun doğmasını sağlıyor: Gruppo Luna(Ay grubu). Bu sebeple de Maurice Torino'daki tek ve İtalya'daki transların üye olduğu karışık derneklerden biri haline geliyor. Bu süreç içinde yani 90'ların sonu ve sonrasında yavaş yavaş trans hakları mücadelesi yerel ve ulusal bazda yapılanmaya ve büyümeye başlıyor.

Maurice 90'ların sonunda ve 2000'lerin başında başka bir tarihi değişimin de içinde yer alıyor. İtalya'nın Avrupa Birliği'ne girmesi ve burda tartışılması yersiz olan bir çok sebepten dolayı zorunlu askerlik hizmeti kaldırılıyor ve ona alternatif olarak zorunlu kamu hizmeti doğuyordu. Askerlik yaşına gelmiş ve 1982 öncesi doğumlu erkekler askerlik veya kamu hizmeti arasında tercih yapmak durumunda kalıyordu. Maurice de bu süreçte derneğin içinde çalıştırmak üzere askerliği red eden eşcinsellere iş imkanı sunuyordu. Maurizio o senelerde derneğin son derece hareketli ve üretken olduğunu söylüyor; “Bilhassa HIV/AIDS'in yayılması ve bu konuda suçluların gayler olarak gösterilmesi Maurice için harekete geçme gereğini doğurdu. Konu üzerine uzun süren çalışmalar yapıldı, eylemler gerçekleştirildi ve dernek olarak dışarıya bilgi hizmeti de verildi. Belirli bir süre boyunca gönüllü hekimler sayesinde danışma ve muayene odası dahi mevcuttu.”

Gene bu tarihi süreçte Torino'da farklı şekillerde olsa da aynı amaç için mücadele eden birey, grup ve dernekler yerel bir kordinasyon kurmaya karar veriyor. İlk mücadele teması olarak beraber yaşayan eşcinsel çiftlerin nüfus dairelerinde beraberliklerini kayıt ettirerek ortak hak ve materyal paylaşımına sahip olmalarını öngörüyordu. Maurizio'nun da belirttiği gibi bu aslında Maurice'in kurumlarla iletişime girip uzlaşmaya başlamayı tercih ettiği yeni bir platform oldu.

Maurice bugün 3 ana tema üzerinde yoğunlaşıyor; okullarda eğitim aracılığı ile bilgilendirme, dernek aracılığı ile lgbttq bireylerine destek vermek ve koordinasyon ile beraber eylemler gerçekleştirmek. Bu son tema sayesinde 2006 yılında Torino'da ulusal Pride gerçekleştirildi ve bunun ardından Torino Pride Kordinasyonu doğdu. Kordinasyon 17 Mayıs ve 21 Kasım gibi tarihlerde ortak eylemler yaparken lgbttq bireylerinin de farklı fırsatlarda görünürlülüklerini arttırma amaçlı çalışmalarda bulunuyor.

Yaklaşık 8 ay önce yeni şubesine taşınan Maurice kadınlara has zanaatsal üretim salonuna, Contatto adlı telefon danışma hattına, lgbttq hakları mücadelesi hakkında detaylı yegane arşive ve Les Artis adlı drag queen grubuna sahip. Kitap tanıtımı, film gösterimi ve konferanslar da Maurice'in diğer sıklıkla yaptığı çalışmaları oluşturuyor.

Diğer örneklerden biraz daha farklı olan ve son iki senedir Maurizio'nun da drag queen olarak yer aldığı gösterilerde dernek basit eğlenceden ziyade siyasi mesaj da vermeyi hedefliyor. Bunu oyun ve siyaset grubu olarak tanımlayan Maurizio daha önce yaşadığı bir beraberlik sayesinde bu tercihi yaptığını belirtiyor.

Bugün Torino'da yaklaşık 15 lgbttq derneği bulunuyor. Maurice de bunlarda biri. 400 üyesi ve 30 aktifi ile hayatına devam eden Maurice'in şu anki genel sekreteri Maurizio derneğe 2004 yılından beri üye. Son yıllarda İtalya'da artan ırkçı ve ayrımcı kurumsal ve kültürel değişimlere karşı Maurice, Maurizio'nun da desteği ile, yerel bazda ırkçılık karşıtı eylemlere katılıyor. Son olarak CIE'lerin(Kimlik belirleme ve sınır dışı etme merkezi – KBSEM) kapatılması için 10 Temmuz'da yapılan eylemin organize komitesinde yer aldı. Maurizio bilhassa altını çizerek bu bakış açısından da Maurice'in diğer lgbttq derneklerinden farklılaştığını belirtiyor.

Maurice'in son mücadelesi bugünümüzü ve yarınımızı tehdit eden birileri tarafından yaratılmış ekonomik krize ve artan ayrımcılığa karşı emek alanında da cevap vermek. Şimdiden lgbttq bireylerini işe almakta sorun çıkartmayacak çalışma mekanlarını belirlemeye başlayan dernek olası iş imkanlarını takip edecek ve bu bilgileri üyelerine sunacak.